Drinkwater, veilig en schoon of thuis water zuiveren.

 

 

Is ons drinkwater veilig en schoon genoeg?

Kraan_water
 

Ja, in algemene zin gesproken is het drinkwater dat thuis uit de kraan stroomt veilig.

Maar... is schoon en veilig ook 'gezond'?

 

Wetgeving, onder meer het Drinkwaterbesluit, geeft de waterleidingbedrijven duidelijke normen en richtlijnen over welke stoffen in welke mate in het water mogen voorkomen. Ook de manier waarop de kwaliteit van drinkwater gecontroleerd moet worden, is daarin vastgelegd. De bewaking van de volksgezondheid is wettelijk vastgelegd en is het belangrijkste uitgangspunt bij de productie van drinkwater. Ons leidingwater is veilig.

 

Tenminste dat stellen de waterleidingbedrijven. Maar wat is veilig? Veel mensen gebruiken tegenwoordig een waterontharder om hun water te ontdoen van kalkdeeltjes en overige stoffen. Natuurlijk het drinkwater in Nederland is een stuk beter van kwaliteit dan in de ons omringende landen. Alleen ook hier worden we de laatste tijd regelmatig geconfronteerd met alarmerende berichten: lozingen door Chemours in Dordrecht van zogeheten Frd (GenX) stoffen die in het drinkwater van Evides en Oasen terecht kwamen. Enkele maanden later waren er verontreinigingen in het drinkwater in Den Haag en eind Oktober 2017 moest het leidingwater in Vlaardingen e.o. gekookt worden voor gebruik vanwege de aanwezigheid van de E-coli bacterie.

Misschien is het leidingwater dan nu nog relatief veilig, hoe is dat in de nabije toekomst? En... is veilig ook 'gezond', heeft het bouwstoffen en mineralen in zich, die ons lichaam nodig heeft of noemt men het veilig omdat de vele verontreinigingen net binnen de norm vallen. En dan... norm voor wie?

Kortom vele vragen en de vanzelfsprekendheid van gegarandeerd veilig leidingwater, ook dat wordt niet meer stellig door de waterleidingproductiebedrijven beweerd. Uiteindelijk is het de gebruiker, de consument die de rekening betaald.

 

De WHO (World Health Organization) vraagt aandacht voor het langetermijneffect van de blootstelling aan lage concentraties van verontreinigingen die nu nog binnen de wettelijke normen vallen, als pesticiden en het toxische effect van mengsels van geneesmiddelen. De WHO wijst daarbij op de kwetsbaarheid van specifieke bevolkingsgroepen, zoals kinderen, zwangere vrouwen en patiënten met een verlaagde weerstand.

 

In een artikel in het dagblad Trouw (augustus 2014) uit Waterbedrijf Vitens, bij monde van haar directievoorzitter Lieve Declercq, haar grote zorgen over de winning van schoon drinkwater. De bodem, die de afgelopen jaren al is aangetast, is vogelvrij geworden door tal van graaf- en booractiviteiten.

In datzelfde artikel staat ook dat Vitens twee waterbronnen gaat sluiten in Zutphen en Nijmegen. Wegens oude verontreinigingen voldoet het water daar op termijn niet (meer) aan de norm.

De afgelopen jaren hebben industriële vervuiling, (dier)geneesmiddelen en overbemesting de bodem al aangetast. Nu dreigt volgens Declercq verdere verslechtering door allerlei (proef)boringen voor onder meer de winning voor schaliegas en warmteopslag.

Van het Nederlandse drinkwater komt 60 procent uit de diepe ondergrond, de rest uit oppervlaktewater.

Vervolgens geeft Declercq aan dat meer dan de helft van onze drinkwaterbronnen al niet meer aan de norm voor basiskwaliteit voldoet. De huidige vervuiling kan met zeer kostbare en complexe membraanfiltratie eruit worden gehaald, maar zij vraagt zich hardop af of de zuiveringstechnieken de nieuwe vervuiling wel voldoende uit het water kunnen halen om op grote schaal schoon drinkwater te kunnen blijven produceren.

Zij haalt uit naar bedrijven die naar schaliegas boren omdat deze bedrijven niet zo veilig zijn als dat zij zelf beweren. Declercq stelt terecht: "Wij als waterbedrijven weten als geen ander dat elke pijp ooit gaat lekken".

 

oppervlaktewater_zuiveren

 

 

Waar moet drinkwater in Nederland aan voldoen?

In het drinkwaterbesluit zijn verschillende normen opgenomen waaraan het drinkwater in Nederland moet voldoen. De Nederlandse waterbedrijven zijn verplicht zich te houden aan periodieke controles en de uitkomsten van deze controles publiekelijk bekend te maken. Samengevat worden de volgende normen gesteld:

  • Gezondheidskundige normen: chemische stoffen en micro-organismen (zoals bacteriën), waarbij maximale concentraties staan vermeld waarbinnen het drinkwater moet vallen. Gezondheidskundige stoffen die absoluut binnen de gestelde normen moeten vallen, zijn bijvoorbeeld lood, koper, nitraat, nitriet en fluoride. Immers, een teveel aan deze stoffen in ons drinkwater is absoluut schadelijk voor onze gezondheid!

  • Esthetische normen: deze zijn geen direct gevaar voor de gezondheid maar wel vervelend vanuit de ogen van de consument. Voorbeelden zijn slechte kleur, troebel water, bruin water (geoxideerd ijzer) en vieze smaak.

  • Bedrijfstechnische normen: middels parameters wordt goede technische bedrijfsvoering en goede waterkwaliteit gemeten. Voorbeelden van deze normering betreft de zuurgraad, zuurstof, ammonium en chloride.

  • Voorzorgsnormen: dit betreft schadelijke stoffen voor het milieu zoals bestrijdingsmiddelen en fosfaat.

 

Waarom is gezond water belangrijk?Human_water

Ons lichaam bestaat voor meer dan 70% uit water. Water is het hoofdbestanddeel van elke cel in ons lichaam. Water bevindt zich in onze cellen, maar ook in de ruimte tussen onze cellen, in ons bloed en lymfevloeistof. Dit water wordt gebruikt voor het hydrateren van cellen, weefsels en organen, zodat deze lichaamsdelen goed blijven functioneren. Het vocht in ons lichaam is er ook voor verantwoordelijk dat afval(gif)stoffen uit ons lichaam worden verwijderd. Dat gebeurt via onze urine of via onze huid (zweet). Water heeft een belangrijke functie in ons lichaam. Veilig en 'gezond' drinkwater is dan ook een must.
 

Wat kan je bereiken met zelf water zuiveren?

Afhankelijk van de manier van zuiveren van water, kunt u zelf thuis verchillende voordelen bereiken. De belangrijkste:

  • Zacht water (vooral interessant in gebieden met overwegend hard water).  Hard water bevat veel kalk met als gevolg kalkaanslag in warmwater installaties, kalksluier in de badkamer, meer gebruik van wasmiddelen, hoger energieverbruik, slechter voor de huid, e.d. .

  • Lekkerder water met een betere smaak. Verwijdering van ongewenste smaak- en geurstoffen.

  • Reductie van de restanten van verontreinigingen zoals chloor, zware metalen (zoals lood en koper) en pesticiden.

  • Reductie van medicijnresten. Je kan zelf nog zo terughoudend zijn in medicijngebruik maar uit onderzoek van het RIVM in samenwerking met het ministerie van VROM in 2003 en 2007 blijkt dat de medicijnresten in ons kraanwater zijn toegenomen. Zie ook het artikel uit 2013 in het Nederlands Tijdschrift van geneeskunde 2013.

  • 'Gezonder' water: verbeteren van het mineraalgehalte van het water (toevoeging van voor je lichaam noodzakelijke mineralen).

 

Hoe kun je thuis het leidingwater zuiveren?

Let wel, er is een duidelijk verschil in effectiviteit tussen het 'filteren' van water en het zuiveren van leidingwater. Gefilterd water is nog (lang) geen gezuiverd water.

De verschillende manieren om water te behandelen zijn grofweg de volgende:

  • Gebruik van filterkannen. Dit is de eenvoudigste en goedkoopste manier om water te filteren. De meest populaire kannen zijn de kannen van Brita. Echter, Brita geeft zelf aan dat hun filters slechts 85% van de chloorresten en 70% van de pesticiden verwijderen en de filterresultaten bij geneesmiddelen zijn helaas wisselend.

  • Gebruik van Ionizers. Deze zijn in vele varianten en merken verkrijgbaar. Hebben dan ook vele benamingen, zoals water-ionisator, water ionizer, water alkaliser, water-alkalisator of water-alkalisatiefilter. Een ionisator is hoofdzakelijk bedoeld om de zuurtegraad van drinkwater aan te passen middels elektrolyse. Een effectieve water-ionisator bevat een paar tegengesteld geladen elektroden waarmee een elektrische stroom wordt opgewekt. Zodoende krijgen positieve ionen er dankzij de ionisatie van water elektronen bij; negatieve ionen doneren juist elektronen. Het water valt uiteen in waterstofionen en hydroxide-ionen, waardoor drinkwater alkalisch c.q. zuurbufferend (basisch) wordt.

    Een ionisator is niet even een filtertje plaatsen, een echt werkende water-ionisator is een elektrolyse-ionisator mét actiefkoolfilter; zo’n apparaat kost al snel meer dan 1200 euro qua aanschaf en 200 euro per jaar aan elektriciteit en onderhoud.

  • Uv-c waterzuiveringssysteem. Een zeer effectieve, betrouwbare en milieuvriendelijke manier van daadwerkelijk 'natuurlijk' water zuiveren. UV-c licht doodt tot 99% van de micro-organismen of maakt deze onschadelijk. Deze micro-organismen kunnen variëren van bacteriën en virussen tot algen en protozoa. Uv-c water zuivering systemen worden tussen de waterleiding geplaatst en leveren voor huishoudelijk gebruik 5 – 30 /min. afhankelijk van systeem grootte. Benieuwd naar onze UV-c toepassingen? Hier vindt u ons assortiment.

  • Omgekeerde osmose systeem. Een zuiveringssysteem dat alleen de daadwerkelijke watermoleculen doorlaat terwijl grotere moleculen, nagenoeg alle verontreinigingen waaronder mineralen, bacteriën, ziekte verwekkers en chemische substanties eruit worden gefilterd. Het water met de geconcentreerde hoeveelheid eruit gefilterde gifstoffen wordt met het afvalwater weggespoeld. Schoon, nagenoeg zuiver water, ontdaan van alle oplossingen en verontreinigingen (> 97% zuiveringsgraad) blijft over. Voor ons aanbod aan omgekeerde osmose apparaten, kijkt u hier.

 

 

Als je gaat voor gezond en schoon water, doe het dan goed: zuiver je kraanwater!


 

Gezond water is ‘energiewater’.

Elektronen zijn een vorm van energie. Als we water met een elektronentekort (zoals bv. mineraalwater of leidingwater) drinken, moet het lichaam dit elektronentekort aanvullen voordat het lichaam ook daadwerkelijk het water kan opnemen.

Het zou dus kunnen voorkomen, dat ondanks het drinken van grote hoeveelheden water, ons lichaam maar een gedeelte opneemt, omdat wateropname voor het lichaam energieverlies betekent en dat zal het lichaam steeds proberen te vermijden.

Gezond water is een antioxidant.

Van geneeskrachtige bronnen zoals bij Lourdes en Fatima is bekend dat het water een overschot aan elektronen heeft in plaats van een tekort. Een overschot aan elektronen wordt een negatief redoxpotentiaal genoemd. De elektronen hebben een anti-oxidatieve werking.

Gezond water is geïoniseerd water.

Aan de zuurgraad van water wordt door steeds meer mensen, waarde toegekend. Door toedoen van moderne fabrieksvoeding, water- en luchtvervuiling, stress etc. gaat men ervan uit dat het lichaam doorgaans véél zuurder is dan de ideale waarde van pH 7,4. Door deze eerder genoemde omstandigheden verzuurt het lichaam. Er ontstaat een overschot aan afvalstoffen en dat betekent weer een slecht functionerend immuunsysteem. Basisch water, (tegengesteld aan zuur) met een zuurgraad van boven de 7,5 pH neutraliseert dit dan weer. Dit water zou dan ook in staat zijn om (gif)afvalstoffen beter op te nemen en uit het lichaam te verwijderen.

Alkalisch drinkwater is dan ook een drijvende factor in een alkalisch oftewel ontzurend dieet.

Nu is geïoniseerd alkaline water niet hetzelfde als basisch water. Bij geïoniseerd alkaline water is de antioxidatieve werking van de vrije elektronen belangrijk. Het wordt dan ook wel gereduceerd water of energiewater genoemd vanwege haar overschot aan vrije elektronen.

Zogenaamd basisch water ontstaat door het oplossen van basische mineralen middels poeders of druppels.

Bij geïoniseerd alkaline water is het redox-potentiaal elektrolytisch gereduceerd (vandaar de benaming ‘gereduceerd water’), het is verminderd tot een waarde van -200 tot -850 mV. Leidingwater wordt dan elektrolytisch geïoniseerd met een ionisatie-apparaat, waardoor het alkalisch (het tegenovergestelde van zuur) oftewel basisch wordt en ook nog eens een overschot heeft aan negatieve elektronen en daarmee de werking krijgt van een anti-oxidant.

Scepsis…

Er heerst nogal wat scepsis omtrent de ionisatie van drinkwater met behulp van elektrolytische-ionisatoren. Als je de voorstanders van ontzurend basisch water mag geloven, zou geïoniseerd c.q. gealkaliseerd water echter overal goed voor zijn; zo zou alkalinewater ontzuren, ontgiften én ontslakken.

Deze veronderstelde effecten van alkalisch water worden geenszins ondersteund door wetenschappelijke bewijslast. Sterker nog: alles wijst erop dat geïoniseerd alkalisch water zijn veronderstelde effectiviteit enkel en alleen ontleend aan het welbekende placebo-effect.